Onze werkdagen bij FELIDA zijn meestal erg druk, want er is altijd veel te doen. 's Ochtends beginnen we met een controleronde op het terrein. De buitenverblijven maken we per zone schoon: elke dag doen we een andere zone. We leggen dan ook verrijking klaar voor de dieren, waarna we ze naar buiten laten. Dan doen we een observatieronde, om te zien hoe het met elk dier gaat en hoe ze reageren op de aangeboden verrijking. Dan is het tijd om alle binnenverblijven schoon te maken en het voer voor te bereiden. 
Na de lunch is er tijd voor trainingen, onderhoudswerkzaamheden, nieuwe verrijking maken of extra schoonmaakklussen. Rond 16.30 uur is het tijd voor de medicatieronde en dan is het alweer tijd om te voeren. We eindigen de dag met een extra veiligheidscontrole en zorgen dat alles voor de nacht op slot zit, voordat we rond 17.30 uur de dag helemaal afsluiten. 

Ik beschouw veel van ons werk in het opvangcentrum als ongebruikelijk omdat we met grote katachtigen werken en dat is geen gewone baan. Ik vind de veterinaire controles altijd erg interessant om mee te maken en ik vind het mooi om te zien hoe creatief we zijn tijdens trainingen, zodat we dieren bijvoorbeeld leren om zelf in een transportkist te lopen. Afgelopen februari sneeuwde het plotseling en was het heel bijzonder om de dieren in de sneeuw te zien rondlopen. 

Dat alles wat je doet de dieren echt ten goede komt en dat je elke dag de kleine verbeteringen in hun gedrag of gezondheid te zien krijgt. 

Ik zal nooit de dag vergeten dat tijgers Sultan en Sayeeda bij FELIDA aankwamen. We waren allemaal zó blij dat ze eindelijk FELIDA bereikten en onze harten smolten toen Sayeeda uit haar transportkist stapte en onmiddellijk haar zwembadje in ging. Ze zag er zo dankbaar uit en het maakte ons erg trots dat we ze allebei uit die vreselijke dierentuin in Syrië konden redden. 

Dat de dieren allemaal een andere achtergrond hebben en veel hebben meegemaakt voordat ze naar FELIDA kwamen. Voor sommige dieren heeft hun verleden hun fysieke en mentale toestand dusdanig beschadigd dat ze chronisch ziek zijn. Ze hebben bijvoorbeeld beschadigde organen en ontbrekende tanden en het kan heel moeilijk zijn om je voor te stellen hoe moeilijk het leven voor hen geweest is.

Ik ben afgestudeerd in Wildlife Management.

Ik vind de trainingen met de dieren geweldig, omdat je echt kunt zien dat het hen duidelijkheid verschaft over wat er op een dag gebeurt (schuif open, voertijd, etc.) of in een specifieke situatie zoals een transport of vaccinatie. Hierdoor worden de dieren een stuk zelfverzekerder. Je ziet de dieren positief veranderen en het is geweldig om daar deel van uit te maken.

Ik heb een 'crush' op luipaard Bakari, die sinds november 2016 geniet van het leven in ons opvangcentrum LIONSROCK in Zuid-Afrika. 

Toen we het opvangcentrum in Nijeberkoop overnamen was Bakari nog erg jong, maar hij had al veel meegemaakt. Toen ik hem ontmoette was hij angstig en onzeker. We hebben toen een mooi verblijf voor hem gemaakt met meerdere hoge platforms zodat hij kon klimmen en springen, en zo zijn spieren kon trainen. Voor het eerst in zijn leven kreeg hij verrijking en we begonnen hem te trainen, waarin ik een zeer goede vertrouwensrelatie met hem heb opgebouwd. We zagen hem veranderen in een zelfverzekerde, volwassen luipaard vol energie die dol was op spelen met verrijking.

In 2016 had ik de kans om hem te vergezellen tijdens zijn reis naar LIONSROCK, waar ik hem in de hoogste boom van zijn verblijf kon zien klimmen, genietend van het uitzicht vanuit zijn nieuwe omgeving. Die mooie aanblik zal ik nooit vergeten. 

Omdat ik een speciale band had met Bakari, besloot ik dat ik een tatoeage van hem wilde hebben om deze speciale tijd te herinneren. Het kostte me drie jaar om een ​​tatoeëerder te vinden die ik vertrouwde met het tatoeëren van een portret van Bakari. De foto die hij gebruikte was een foto die ik zelf nam in de eerste twee weken van zijn leven in LIONSROCK. Ik ben erg blij met de tatoeage. 

Ik werd me meer bewust van de hoeveelheid dieren die over de hele wereld in slechte omstandigheden leven. Voordat ik bij FELIDA begon te werken, realiseerde ik me niet dat er in Europa nog zoveel wilde dieren worden gehouden als huisdier, 'foto-prop' of voor circusacts. Door het verhaal van de dieren bij FELIDA te vertellen, leren mensen over deze situaties en zien ze dat het noodzakelijk is om een verschil te maken.

Ik heb veel hobby's en ben erg creatief. Ik maak graag kleding voor mijn dochter en doe veel doe-het-zelfprojecten. Ik ben ook een beetje een kamerplantenverzamelaar en ben momenteel aan het leren hoe ik Photoshop en Adobe Illustrator moet gebruiken.