Voor velen is Thailand een topbestemming voor toeristen; het stond zeker al een tijdje op mijn bucketlist. Ik was dan ook enorm enthousiast toen ik werd gevraagd door de gerenommeerde fotojournalist Aaron Gekoski en het team van Four Corners Film and Photography om mee te gaan naar Thailand voor het filmen van scènes voor DETHRONED, onze gezamenlijke documentaire met Terra Mater, waarin we de relatie met grote katachtigen en hun commerciële uitbuiting door mensen blootleggen.

Na 14 jaar werken in de dierenwelzijnssector wist ik dat de tijgertoerisme-industrie in het land confronterend zou zijn — maar niets had me kunnen voorbereiden op de realiteit van het zien van deze majestueuze, iconische dieren die worden mishandeld en gereduceerd tot fotoprops of circusacts voor menselijk vermaak.

We bezochten verschillende zogenaamde ‘opvangcentra’ en dierentuinen waar tijgers worden gepresenteerd als kalm, benaderbaar en veilig voor toeristen om te aaien of mee op de foto te gaan. Deze omgevingen zijn allesbehalve natuurlijk. De tijgers — van nature toppredatoren — worden gehouden in kale betonnen verblijven, vaak vastgeketend aan korte kettingen of opgesloten in kooien met nauwelijks bewegingsruimte. Ik zag rijen urine-doordrenkte kooien met tijgers die allemaal ondervoed waren en rusteloos heen en weer liepen — behandeld als vee. Hun leven staat mijlenver af van de weelderige bossen waarin ze in het wild zouden leven. Tijgers staan bekend als solitaire dieren, wat betekent dat deze groepshuisvesting onnatuurlijk en psychologisch stressvol is.

Ik zag de herhaalde, trieste mechanische bewegingen van opgesloten tijgers; terwijl degenen die werden gebruikt voor onafgebroken selfies continu werden geslagen en geprikt met een stok. Velen leken lusteloos, hun kop onnatuurlijk laag hangend — sommigen waarschijnlijk verdoofd, anderen simpelweg gebroken van geest. Een scène die ik nooit zal vergeten betrof een jonge tijgerwelp, slechts enkele weken oud, die van toerist naar toerist werd doorgegeven. Zijn moeder en nestgenoten waren nergens te bekennen, maar de stok was altijd aanwezig. Dit kleine welpje was slechts één van een lopende band van welpen die intensief in het hele land worden gefokt om te voldoen aan de vraag naar toeristische ervaringen.

Helaas zijn toeristen, verleid door slimme marketing en lage prijzen, vaak zelf dierenliefhebbers — misschien naïef ten opzichte van de verhalen over moeders die hun welpen zouden afwijzen, of in de veronderstelling dat de dieren deel uitmaken van een echt fok- en natuurbehoudsprogramma. De waarheid kan echter niet verder van dit beeld afstaan.

Dit is geen natuurbehoud. Dit is commodificatie — van een bedreigde diersoort die al op de rand van uitsterven staat — midden in een biodiversiteitscrisis. Onder het mom van educatie of redding wakkeren deze locaties de vraag naar tijgerfokkerij aan en versterken ze een gevaarlijke perceptie van tijgers als tam en beheersbaar; en verontrustend genoeg ook een acceptatie van hun gebruik voor directe bevrediging op sociale media. De trieste realiteit is dat geen van deze grote katten ooit de vrije natuur zal zien. Sommige van deze faciliteiten zijn gelinkt aan de illegale handel, waarbij volwassen dieren die ‘onrendabel’ worden, worden verkocht — soms verwerkt en belandend op de zwarte markt als traditionele medicijnen en luxeproducten, of gehouden als exotische huisdieren.

Tijgertoerisme in Thailand belooft een ervaring die je maar één keer in je leven hebt — maar voor de dieren betekent het een leven vol lijden. Als iemand die achter de schermen van deze operaties heeft gestaan, kan ik met zekerheid zeggen: geen enkele foto is het waard wat deze dieren moeten doorstaan.

Het is tijd voor echte, radicale verandering. Dat betekent: het stoppen van commerciële fokkerij van grote katachtigen, het beëindigen van publieke interacties met hen, en het verantwoordelijk houden van faciliteiten onder betekenisvolle nationale en internationale dierenwelzijns- en handelswetten. Tot die tijd blijft tijgertoerisme een gepolijste façade die een diep duistere en uitbuitende industrie verbergt.